///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///
Lilia Scheerder///
Met het werk dat is ontstaan wil ik een eenheid creëren tussen kunst en ruimte, een interventie die toch onderdeel is van de verstilde chaos in de kelder.
Als uitgangspunt nam ik het lopende project “Art In Shining Armour” waarin ik de kunstenaar tot ridder verhef met muziekinstrumenten van metaal.
Na
een performance zal het object in de kelder blijven staan. (of
hangen)
Ook ziet u een ets waarin verschillende elementen van de mijn en het werk samenkomen. Deze wordt op niet -traditionele wijze tentoongesteld.
Ook ziet u een ets waarin verschillende elementen van de mijn en het werk samenkomen. Deze wordt op niet -traditionele wijze tentoongesteld.
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
Jean-Michel
Crapanzano
Mijn
werk/installatie “ Invisible empire : psychotronic landscape” is
een poging om alle stromingen te verbinden. Stromingen van tijden,
stromingen van media’s en informaties, stromingen van propaganda’s
en stromingen van onze “multi-dimensionaliteit”.
Menselijk
gedragen en gedachten zijn door verschillende stromingen beïnvloed :
politiek, religieuze en filosofische achtergrond. Mijn rol als
kunstenaar is om te proberen om deze onzichtbaar links te ontwikkelen
en te laten zien.
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///Rianne
Schaaf/Paul Reker///
De inspiratie laat zich op dit moment het beste kort samenvatten:
Onze gedachtestromen landinwaarts tussen jou en mij, onze werkelijkheid. Een stroom die bij het stilstaan, als vanzelf veranderd.
Het werk met de parachutes heeft voorlopig als titel en omschrijving: Floating Florid Flymates. Actionmannen zeilen naar beneden. Waar fantasie de werkelijkheid tegenkomt.
Ze hangen boven en naast elkaar als een beeld. De onderkant van de schijven zijn geverfd in de primaire kleuren met zwart en vooral wit.
Het laatste beeld is een vlaggendoek van 350 x 250 cm. Op dit doek zie je een libelle met in zand getekende libellenvleugels. Dit doek willen we horizontaal laten zweven in de toegewezen kuil. Omgeving en onze toevoeging worden één. De beeld libelle gaat met de stroom mee of vliegt tegendraads.
///Ben
van Kollenburg///
'Kortsluiting'
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///Hans Kuijs///
De Droomstroom
Droomstroom
geeft processtappen aan die elders zijn omschreven; in het hoofd,
hart, en ziel.
Droomstroom
is de waan van de dag, waarin de energieën van macht, hoop en
medemenselijkheid hun gevecht aangaan, om uiteindelijk het beeld van
liefde te kunnen tonen.
Droomstroom
wil zich tonen als:
voorbereiding
die vooraf gaat aan een proces.
een
proces of actie.
een
alternatief proces of actie.
een
handeling die niet is geautomatiseerd.
Wandinstallatie
Materiaal:
olieverf op doek, houtskool op doek, papier-maché, pur
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///Wiel
Wiersma///
De
Eindhovense kunstenaar is geen uitbundig colorist, hij werkt veelal
in sobere aardkleuren en stoffige grijzen. Maar dan is daar het licht
dat hij uitgiet over zijn onderwerp waardoor alles verandert. De ene
keer doet hij dat met de brede zwaai van het paletmes, op een ander
moment terughoudend met dunne, bijna transparant opgebrachte verf.
Maar voor welke manier hij ook kiest, in alle gevallen komen zijn
landschappen erdoor tot leven, worden zijn interieurs - vaak zijn
atelier maar ook dikwijls verlaten kamers - tot geheimzinnige
plaatsen, mythische oorden waar ooit het verleden verborgen ligt of
waar elk moment zich een dramatische handeling kan afspelen. De
schilder laat het moment zien tussen die gebeurtenissen, het “blauwe
uur” waarin even alles stil is.
Het
licht dat er door de ramen binnenvalt geeft de voorwerpen, die van
dichtbij volstrekt vormloos lijken, hun contouren terug wanneer je
bereid bent een stap terug te doen. Wiel Wiersma dwingt de
toeschouwer letterlijk afstand te nemen van zijn werk want pas dan
wordt duidelijk hoe scherp de kunstenaar zijn wereld ziet. Stoelen,
tafels, vloeren en muren krijgen een nieuwe dimensie in het licht dat
Wiersma erover laat schijnen. De ene keer is dat licht fel en bijna
oogverblindend, de andere keer gefilterd door het stof dat opdwarrelt
van versleten meubilair.
Materiaal:
olieverf op doek
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///Werner
Klompen///
De
seizoenen tussen de antimaterie en de materie .
Zo
is stroom vergelijkbaar met de creatie-energie en die hebben op zich
geen functie , iets wat nogal vreemd klinkt .
Het
is slechts de apparatuur die aangesloten wordt op het stroomnet die
stroom een functie toe deelt , of het schilderij dat de
creatieve-energie vorm geeft .
Maar
zonder deze ontwikkeling , energiebron , zou zoiets als de mijnen
Beringen niet hebben kunnen bestaan .
De
symbiose en transformatie die je als kunstenaar kan aangaan met de
creatieve-energie , inspiratie op zoek naar ontwikkeling in
beeldvorming is ook een vergelijkbaar proces , stroming .
De
inspiratie dat het gegeven stroom geen functie meer heeft in het
stroomhuis mijn Beringen en de materie in pensioen is gegaan zorgt
voor de aanwezigheid van een nieuwe energiebron namelijk de
creatieve. .
Het
begrijpen van de schoonheid hiervan is dan ook van zelfsprekend .
Wat
achter blijft , opgenomen wordt, doelloos , gehavend , in proces is
en transformeert , waar vergankelijkheid al aanwezig is; daar
ontstaat ruimte .
ijzer-oxidatie
en aqrilverf op linoleum .
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///Theo van Keulen///
Installatie
1
Wand
van kartonnen dozen een soort archief met een jaartal als opgedrukt,
het verbeeld de mijnongelukken die in de loop van jaren zijn gebeurd.
Installatie
2
Tiental
vuisthamers en ceramische handen op de vloer, het symboliseert het
zware werk van de mijnwerker.
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///Marco
Wit///
In
mijn werk komen de werelden van commercie,industrie en [exotische]
voertuigen samen,en wel op zo'n manier dat het soms moeilijk te
herkennen is als 'kunst'.
Het
thema stroom is in alle drie dezer inspiratiebronnen terug te
vinden,maar stroom staat voor mij vooral voor energie,snelheid en
bedrijvigheid.
Los
van romantiek,afstandelijk in uiterlijk maar daardoor zuiver.
Zo
omschrijf ik de kunstwerken die ik maak.
Een
uitgelezen kans om mijn werken in een ruimte als de turbinehal van
het mijnmuseum te mogen aanschouwen, daar zijn ze werkelijk 'thuis'.
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///
Isabelle Linotte///
Notre
société génère et entretient différents courants.
Notamment, la surconsommation. Il s’agit
bien sûr de la surconsommation alimentaire qui produit beaucoup de
déchets mais aussi de la surconsommation des êtres humains et leurs
dérives : prostitution forcée, trafics en tous genres,
exploitation de main d’œuvre bon
marché…etc.
Cette
machine à hacher la viande en est le symbole
Onze
maatschappij genereert en houdt onder verschillende STROMEN. Met name
de oververbruik. Natuurlijk gaat er over de voedings-oververbruik die
veel afvallen produceert maar ook de oververbruik van de mensen en
hun op drijven : gedwongen prostitutie, handelen van alle
soorten, uitbuiting van goedkope arbeidskrachten… enz.
Dit
gehaktmolen is het symbool daarvan.
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
/// Kees de Jong///
STROOM:
Voordat de stroom uit de generator komt was er de stroom kolen van de
koolmijnen naar de centrales.
De
kolen werden veelal vervoerd met spoorwagons.
Deze
wezenlijke wagons raakten soms beschadigd en moesten dus worden
gerepareerd.
De
reparatie-informatie (t.b.v. spoorwegwerkplaatsen) werd op
plakbriefjes genoteerd en opgeborgen in de zogenaamde
plakbriefkastjes.
Deze
universele plakbriefkastjes zijn een wezenlijk onderdeel in het
proces van kolen tot stroom.
84
Plakbriefkastjes (NL/B), Cadre à etiquettes (F), Zettelhalter (D),
Label
rack (GB), Card rack (USA), Portaetichette (I),
Marco
para etiquettas (ES), Tarjetero para vagones (ES SA)
Plakbriefkastjes
vond ik tijdens ontdekkingstochten in Nederland, Belgie en Duitsland
op verlaten en in gebruik zijnde spoorwagons, geen één het zelfde,
maar wel met één globale functie.
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///
Julia Boix-Vives///
Op
slag verliefd op de steenberg : een reusachtige tepel die zich naakt
opricht tegen de kolossale grijze gebouwen van de mijn.
Ik
stel mij een happening voor op de steile en gladde hellingen van deze
berg die symbool staat voor de lange en noeste arbeid van de
mijnwerkers. Ik zou graag de reusachtige pop Miranda over een
parcours daarop gedragen zien worden door een nieuwe, jonge generatie
en zo een sterke visueel beeld creëren dat van ver buiten het
terrein van de mijn zichtbaar is.
De
ledematen, uit hun verband gerukt en overal verspreid, worden
vervolgens door de performers weer bij elkaar gezocht om daarmee het
lichaam van de pop weer samen te stellen, waarna ze in liggend
positie in trage processie over de weg wordt gedragen.
Het
hele gebeuren wordt gefilmd en gefotografeerd.
In
de elektriciteitszaal zal 'Miranda de reuzin' wordt gepresenteerd,
liggend op een hangmat. De maagdelijk witte stoffen bedekking van de
pop vormt een sterk contrast met deze verlaten ruimte. De video van
deze happening, die in een eindeloze loop wordt getoond, maakt
integraal deel uit van deze installatie.
Via dit werk zie ik een kentering in de geschiedenis van de mijn, met de pop als een soort geest, een voor de mijnwerkers welwillende schutspatroon, de Heilige Barbara. Het is een energetische ervaring die in relatie staat tot deze plek en de scheppende kracht van toekomstige avonturen die het doordringt ...
Via dit werk zie ik een kentering in de geschiedenis van de mijn, met de pop als een soort geest, een voor de mijnwerkers welwillende schutspatroon, de Heilige Barbara. Het is een energetische ervaring die in relatie staat tot deze plek en de scheppende kracht van toekomstige avonturen die het doordringt ...
Coup de
cœur pour le terril : téton vert géant se dressant nu, contre les
immenses bâtiments gris de la mine.
J'ai
imaginé un happening sur les pentes raides et lisses de cette
montagne symbole du long et dur labeur des mineurs.
Je
souhaite faire parcourir portée par la jeune génération, la poupée
géante Miranda et créer ainsi une image forte visible de très loin
au delà du terrain de la mine.
Les
membres dispersés, désarticulés sont ensuite rassemblés par les
performeurs, ils reconstituent le corps de la poupée et la porte sur
le chemin en position allongé dans une procession lente.
La
performance pourrait être organisée pour le finissage de
l'exposition Stroom.
Dans
la salle d'électricité Miranda la géante est allongée les yeux
fermés dans un hamac suspendu par un système de cordes
créant une dynamique fascinante dans l'espace.
Le
tissu blanc immaculé de la poupée contraste dans ce lieu
désaffecté.
Les
cheveux sont fait de sac plastiques de récupération.
Le
document vidéo présenté en boucle fait parti intégrante de
l'installation.
C'est
une animation créée specialement pour cette occasion qui relate
avec humour le projet de procession-performance.
Dans
ce travail, je voit une mise en abime l'histoire de la mine, la
poupée devient une sorte d'esprit, La Sainte Barbe
bienveillante pour des mineurs.
C'est une
expérience énergétique en relation avec le lieu et ce qu'y
l'habite un courant initiateur de futures aventures...
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///
Jan Vosters///
Mijnschachten diep onder de grond en wolken ver daarboven.
Op
het eerste gezicht een enorme tegenstelling. Toch bestaat er wel
degelijk een overeenkomst.
De
enorme bedrijvigheid ondergronds en het steeds in beweging zijn van
het luchtruim bovengronds.
Maar
het werk nog sterkere overeenkomsten, zoals de "zwaarte"van
de mijn en de "zwaarte"van een zo'n "luchtige"
vorm als een wolk. Het coloriet met zijn zwarten en zijn grijzen
lijkt dit nog eens extra te onderstrepen.
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///
Joke van de Laar///
Op zoek naar lichtdoorlatendheid en transparantie ben ik gekomen
tot
het opbouwen in verschillende fases van gesloten ruimtes
Ik
bewerk deze ruimtes met glas en doorzichtige foto"s en
sluit
af met deurtjes,zo kom ik bij een "omsloten open ruimte"
Omdat
het mogelijk is de gesloten ruimte te openen,symboliseert het
de
overgang van donker naar licht,of andersom
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///
Zjuul Devens///
Dode
dansende bijtjes op ronde schijven met een doorsnede van ±30cm.
Vergankelijkheid van grote industrie versus vergankelijkheid van
leven.
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///
Eline 'T Sant ///
Antropologie en archeologie hebben Eline ‘t Sant steeds gefascineerd: het primitieve, de zuiverheid van de materialen en de menselijke essentie. Haar reizen zijn een zoektocht naar steeds nieuwe, bruikbare materialen.
De
anatomie van de verdichting – de verbeelding, verpakt en verzonden
- zo verwijzen de assemblages naar de eeuwige tegenstelling tussen
leven en dood. Balanceren tussen schepping en wederopstanding. De
assemblages zijn geen gegeven wel het resultaat van een creatief
proces, parallel met de nobele tradities van de dodencultus eigen aan
primitieve gemeenschappen. Ze vertonen een sterk animistische inslag,
dragen iets bezwerends in zich en leggen de littekens van een ritueel
verleden bloot.
De
relatie tussen heden en verleden, tussen de kracht van het leven en
de breekbaarheid van de objecten die ze reanimeert, de eeuwenoude
gebruiken om te bewaren, te verpakken en in te wikkelen voor een
ander bestaan. Er is een lijn die dood en leven verbindt.
///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///TEKSTEN///WERKEN///STROOM///
///
Roosje Chini & Pollie Gregoor///
stroomopwaarts
Prauwen en kajaks spelen wel vaker een hoofdrol in het solowerk èn de gezamenlijke projecten van roosje chini en pollie gregoor.
Wat
de voor deze tentoonstelling geconcipieerde installatie
“stroomopwaarts” bijzonder
maakt, is dat de vele boot-vormen ervan even gevarieerd zijn als de
materialen waaruit ze zijn opgebouwd : gesprokkelde vindspullen van
een leven lang trektochten langs Europese wegen en bergpaden.
Zo
worden ze symbool en erfenis van de nomadische levenswandel van de
stroom migranten uit alle windstreken die de Limburgse mijnregio niet
enkel welvaart bracht, maar ook een multiculturele samenleving, lang
voor er van een verenigd Europa sprake was, en meteen ook metafoor
voor de eigen kleine geschiedenis van twee mijnwerkerskinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten